kunstwerken 1990 -1996 de onmogelijke bochten waarin bouwers zich moeten wringen … verassingen in ’n licht ochtend van de woningen uit ’t water als ’n vogel die ontsnappen wil aan troosteloze dagen voor die zich afvragen … ’n vogel kun je toch niet kwalijk … hoogstens ’n enkele kop weerstaat de wind van ’t-isme daar is zoveel mij dat ik voor jullie als water ben … sneeuw in de lucht geeft “ijs” aan ’t water de sterren en ik laten je weten … nu je ‘licht thuis’ door water en lucht … om je te waarschuwen dat ’t donker wordt voorwaar ik zeg je er is geen interesse voor degene hij is als een vleermuisachtige waar je, diep in ’t donker groot licht op ’t land ziet wat maakte jij van mij die ’t land heeft, die ’t land neemt … de tijd is ’n zwaar met herinneringen beladen watervogel kinders, klit samen in ’t land der illusie waar ik met behulp van het oog …
